.JPG)
-MOTION.gif)
Sevgili Dostlar
Yorumlarınızla, Önerilerinizle bu makalelere can gelecektir.
YALANIN PEŞİNDE KOŞMAK
Ölmek üzere olan bir mümin ne isterse, şimdi onu istemek lâzımdır. Ağrıları, sıkıntısı olan insan, ne ister? Ona mal mülk deseniz dönüp bakmaz, hatta kalbi kırılır. Mevki makam deseniz üzülür, yine incinir.
İstediği sadece duâdır. imanla ölmektir. Gün bu gündür, yarın belli değildir. Tevbe ve istiğfarı geciktirmemek gerekir.
Peygamber efendimiz buyuruyor ki: “Helekel müsevvifûn” yani “Sonra yaparım diyenler helak oldu, tevbeyi geciktirenler aldandı.”
Onun için, tevbeyi geciktirmek uygun değildir. Tevbe etmemek veya tevbeyi geciktirmek, o günaha girmekten, o günaha devam etmekten daha büyük günahtır.
Yine Peygamber efendimiz buyuruyor ki: “Kıyamette herkes, şu dört suale cevap vermedikçe hesaptan kurtulamaz:
Ömrünü nasıl geçirdi?
İlmiyle nasıl amel etti?
Malını nereden, nasıl kazandı ve nerelere harcadı?
Bedenini nerede yordu, hırpaladı?”
Her mümin, ahirette sorulacak bu suallere hazırlanmalı.
Bir mübarek zat sohbeti bitirince buyurur ki:
Şimdi size bir yalan söyleyeceğim. Yalanım sonradan meydana çıksaydı günaha girerdim; ama ben yalan olduğunu önceden söylüyorum.
Talebeler dikkatle dinlerler. Hocaları; “Filan yerin en meşhur zatı, filanca efendi, şu anda bahçeye geldi, az sonra içeri girecek.” buyurunca, talebeler pencereye koşar.
Bakarlar ki, gelen giden yok. Derler ki:
- Efendim, kimse yok.
O zat da buyurur ki:
- Evet, kimse yok. Ben size yalan söyleyeceğim dedim, siz yine de pencereye koştunuz.
Söyleye söyleye dilimizde tüy bitti.
Bütün kitaplar yazıyor, bu dünya yalandır diye.
Siz hâlâ dünyanın peşinde koşuyorsunuz.
Yalanın peşinde koşuyorsunuz.
İşte insanın nefsi budur.
İşte şeytanın aldatması budur.
Adamı rüyâ peşinde, hayal peşinde koşturur. Bir bakar ki, ömrü bitmiş...
Not: Bu yukarıdaki yazı, aşağıdaki linkten alınmıştır.
http://www.turktakvim.com/5/arka_yaprak/17/Haziran/2011/6/
Ölmek üzere olan bir mümin ne isterse, şimdi onu istemek lâzımdır. Ağrıları, sıkıntısı olan insan, ne ister? Ona mal mülk deseniz dönüp bakmaz, hatta kalbi kırılır. Mevki makam deseniz üzülür, yine incinir.
İstediği sadece duâdır. imanla ölmektir. Gün bu gündür, yarın belli değildir. Tevbe ve istiğfarı geciktirmemek gerekir.
Peygamber efendimiz buyuruyor ki: “Helekel müsevvifûn” yani “Sonra yaparım diyenler helak oldu, tevbeyi geciktirenler aldandı.”
Onun için, tevbeyi geciktirmek uygun değildir. Tevbe etmemek veya tevbeyi geciktirmek, o günaha girmekten, o günaha devam etmekten daha büyük günahtır.
Yine Peygamber efendimiz buyuruyor ki: “Kıyamette herkes, şu dört suale cevap vermedikçe hesaptan kurtulamaz:
Ömrünü nasıl geçirdi?
İlmiyle nasıl amel etti?
Malını nereden, nasıl kazandı ve nerelere harcadı?
Bedenini nerede yordu, hırpaladı?”
Her mümin, ahirette sorulacak bu suallere hazırlanmalı.
Bir mübarek zat sohbeti bitirince buyurur ki:
Şimdi size bir yalan söyleyeceğim. Yalanım sonradan meydana çıksaydı günaha girerdim; ama ben yalan olduğunu önceden söylüyorum.
Talebeler dikkatle dinlerler. Hocaları; “Filan yerin en meşhur zatı, filanca efendi, şu anda bahçeye geldi, az sonra içeri girecek.” buyurunca, talebeler pencereye koşar.
Bakarlar ki, gelen giden yok. Derler ki:
- Efendim, kimse yok.
O zat da buyurur ki:
- Evet, kimse yok. Ben size yalan söyleyeceğim dedim, siz yine de pencereye koştunuz.
Söyleye söyleye dilimizde tüy bitti.
Bütün kitaplar yazıyor, bu dünya yalandır diye.
Siz hâlâ dünyanın peşinde koşuyorsunuz.
Yalanın peşinde koşuyorsunuz.
İşte insanın nefsi budur.
İşte şeytanın aldatması budur.
Adamı rüyâ peşinde, hayal peşinde koşturur. Bir bakar ki, ömrü bitmiş...
Not: Bu yukarıdaki yazı, aşağıdaki linkten alınmıştır.
http://www.turktakvim.com/5/arka_yaprak/17/Haziran/2011/6/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder